-
1 prowadzić
prowadzić [prɔvaʥ̑iʨ̑]I. vt\prowadzić kogoś dokądś jdn irgendwohin bringen [ lub führen]9) \prowadzić kogoś do ołtarza jdn zum Altar führen\prowadzić kogoś za rękę jdn an der Hand führen\prowadzić podwójną grę ein doppeltes Spiel spielento do niczego nie prowadzi das führt zu nichtsII. vi\prowadzić do czegoś zu etw führen3) sport führen, in Führung liegen4) ( w tańcu) führen5) muz leitenIII. vr2) ( zachowywać się)dobrze/źle się \prowadzić sich +akk gut/schlecht betragen -
2 iść
vi1) ( maszerować) gehen, laufen\iść za kimś jdm hinterherlaufen, jdm folgen\iść o lasce/kulach am Stock/an Krücken gehen; ( odejść)2) ( udawać się) gehen, sich +akk begeben\iść do lekarza zum Arzt gehen\iść dalej weitergehen\iść do domu nach Hause gehen\iść ulicą die Straße entlanggehen\iść na grzyby Pilze sammeln gehen\iść na sanki rodeln gehen\iść na spacer spazieren gehen\iść na zakupy einkaufen gehen\iść spać/do łóżka schlafen/ins Bett gehen\iść po coś etw holen gehen\iść na medycynę/prawo ( pot) anfangen Medizin/Jura zu studieren\iść [z czymś] do sądu ( pot) [mit etw] vor Gericht ziehen3) ( postępować w jakiś sposób) [be]folgen\iść prosto [ lub prostą drogą] przez życie [durch das Leben] den geraden Weg gehen, ein ehrliches [ lub aufrichtiges] Leben führen4) ( zagłębiać się) sinken\iść na dno untergehen6) ( nadchodzić) kommenidzie burza ein Gewitter zieht herauf [ lub kommt näher]idzie deszcz Regenwolken ziehen aufidzie zima der Winter kommtcoś idzie dobrze/źle etw geht gut/schlecht9) ( powodzić się) gehenjak ci idzie? ( pot) wie geht es dir?pensja idzie na utrzymanie das Gehalt geht für den Lebensunterhalt drauf ( fam)12) ( występować w określonej kolejności) [nacheinander] folgenidzie o pieniądze es geht ums Geldo co mu idzie? worum geht es ihm?, was will er denn?14) (pot: sprzedawać się) towar: abgehen, sich +akk absetzen lassen15) (pot: zgadzać się)\iść na coś sich +akk auf etw einlassen\iść z duchem czasu mit der Zeit gehen\iść dokądś/do kogoś jak w dym wohin/zu jdm ohne zu zögern gehen\iść na kompromis [ lub na ustępstwa] einen Kompromiss eingehen [ lub abschließen], sich +akk auf halbem Weg[e] treffen\iść w niepamięć [ lub w zapomnienie] in Vergessenheit geraten\iść komuś na rękę jdm auf halbem Weg[e] entgegenkommen\iść po trupach über Leichen gehen\iść z wizytą zu Besuch gehencoś idzie jak woda etw geht weg wie warme Semmeln\iść o zakład eine Wette abschließen, wetten\iść swoją drogą seinen Weg gehen\iść na swoje von Zuhause wegziehen -
3 kierować
kierować [kjɛrɔvaʨ̑]I. vt\kierować turystów do informacji die Touristen zur Information schicken [ lub an die Information verweisen]\kierować kogoś do lekarza jdn zum Arzt schicken2) ( zwracać)\kierować coś do kogoś/czegoś prośbę, pretensje, skargi etw an jdn/etw richten; krytykę, zarzut etw an jds Adresse richten; uwagi etw auf jdn/etw richten\kierować coś na kogoś/coś spojrzenie etw auf jdn/etw richten3) ( prowadzić)\kierować czymś etw fahren, etw führen ( form)\kierować czyimiś krokami ( przen) jds Schritte lenken\kierować rozmowę na coś das Gespräch auf etw +akk lenken4) ( zarządzać)coś kimś kieruje jd lässt sich +akk von etw leitenkierowała nim chciwość/zazdrość/ambicja er wurde von Habgier/Eifersucht/vom Ehrgeiz geleitetII. vr\kierować się dokądś eine Richtung nach... einschlagen, seinen Schritt nach... richten\kierować się do wyjścia dem Ausgang entgegenstreben2) ( postępować według czegoś)\kierować się rozsądkiem/uczuciem sich +akk von seiner Vernunft/seinem Gefühl leiten lassen
См. также в других словарях:
prowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prowadzićdzę, prowadzićdzi, prowadzićadź, prowadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieść do jakiegoś celu, w jakieś miejsce kogoś (coś), kto (co) nie zna drogi lub nie może … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokądś — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na nieokreślony kierunek ruchu, którego mówiący nie jest w stanie albo nie ma zamiaru określić bliżej; gdzieś, w jakieś miejsce, do czegoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
wychodzić — VIa, wychodzićdzę, wychodzićdzisz, wychodź, wychodzićdził, wychodzićdzony 1. ndk → wyjść 2. ndk «być skierowanym, prowadzić dokądś» Okna wychodzą na ogród, na południe, na ulicę. Uliczka wychodziła nad rzekę. 3. dk «zdobyć coś usilnym staraniem,… … Słownik języka polskiego
wieść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. wieśćści {{/stl 8}}{{stl 7}} wiadomość o jakimś fakcie, zdarzenie; także: plotka, pogłoska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepokojąca, zła, dobra, tragiczna, smutna wieść. Krążą o kimś jakieś wieści. Nie mieć o kimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś … Słownik języka polskiego
odprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprowadzaćam, odprowadzaća, odprowadzaćają, odprowadzaćany {{/stl 8}}– odprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprowadzaćdzę, odprowadzaćdzi, odprowadzaćwadź, odprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kierować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kierowaćruję, kierowaćruje, kierowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać kierunek komuś albo czemuś w sensie przestrzennym lub myślowym; także: prowadzić, wysyłać kogoś, coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ … Słownik języka polskiego
jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… … Słownik języka polskiego